wonneproppen

mysle ze dotknelam czyjegos serca wcale o tym nie wiedzac.Dotknelam i zranilam. czemu zawsze mi sie to zdarza, jesli przez chwile stane sie czyims malenkim szczesciem, zawsze potem okazuje sie ze nie potrafie.

 w pracy dostalam swoja paste i szczoteczke z powrotem, pieknie zapakowane w koperte, zeby wygladalo to tak oficjalnie. tak obco. ok. i te laleczki ktore mu kupilam tez dostalam w tej pieknej brazowej kopercie. to bylo jak cios w serce. moje laleczki dla niego. przeciez go nie oklamalam. Czasami tak jest ze nagle sie wszystko zaczyna rozumiec. co mozna na to poradzic...nic. tylko potem to gorzkie uczucie.

sama jestem sobie winna. prezpraszam

Nic na to juz nie poradze ze wszystko to jest takie kretynsko skomplikowane. Wydaje mi sie ze krzywdze kazdego kto pojawia sie na mojej drodze chocby na chwile. poza tym nie dosc ze krzywdze to jeszcze nie chce nawet zeby ktos Bron Boze zostal dluzej!! nie, nie, ja jestem osoba "na chwile".Mnie po prostu nie mozna miec na dluzej. stad Ci biedni czekajacy..."also soll ich mir doch um MICH sorgen machen aber nicht um DICH!"  bla bla...tylko jeden czlowiek bedzie mnie zawsze mial, nawet jak juz mnie nie bedzie. bo gdziekolwiek jestem jestem z nim. Erik. Inni moga cierpiec, ale Tobie Kochanie juz nigdy nie sprawie bolu....